TESTER INWERTERÓW B

Tester inwerterów – Wersja B

Tester Inwerterów w wersji B
Uwaga: Widok testera w najnowszej wersji może się nieznacznie różnić od pokazanego powyżej.

KUP TERAZ !
Urządzenie można zakupić na aukcjach firmy AUTOMEL .

Tester Inwerterów w wersji B jest zmodernizowaną mikroprocesorową wersją poprzedniego testera w wersji A. Testery w obydwóch wersjach są uniwersalnym narzędziem, przydatnym przy sprawdzaniu działania przede wszystkim takich elementów napędów (w tym HVAC) jak: Inwertery (falowniki / sterowniki silników np. kompresorów lub wentylatorów), dotyczy to zarówno sterowników napędów trójfazowych, jak i jednofazowych, prądu przemiennego (AC) oraz zmiennego i stałego (DC).
Różnica polega na tym, że w wersji B można dodatkowo oglądać wyniki „zapamiętane” w czasie testowania, co daje możliwość testowania nawet bardzo krótkich sygnałów podawanych przez inwerter na silnik (np. w lodówkach, lub innym sprzęcie AGD oraz HVAC).


Konstrukcja urządzenia.
Tester w wersji B składa się z obudowy, w której umieszczonych jest 8 różnokolorowych diod LED, z czego 6 czerwonych wskazuje wynik testu, zielona sygnalizuje zasilanie a żółta gotowość do pracy. Tester wyposażony jest również w 3 zakończone „krokodylkami” przewody przyłączeniowe umożliwiające podłączenie testera do sprawdzanego obwodu.

Tester B. Tryby pracy

Tryby pracy testera.


Przygotowanie do sprawdzania obwodów trójfazowych.
Tester w wersji B przyłączamy dokładnie tak samo jak w przypadku testera w wersji A, zgodnie z opisami przewodów, które przedstawia fot. niżej, tzn. przewód „U” (czerwony) łączymy z wyjściem inwertera oznaczonym jako „U” lub z zaciskiem zasilania trójfazowego AC oznaczanym zwykle jako „L1” lub „R”, zaś przewody „V” i „W” (w kolorach odpowiednio: żółty i czarny) łączymy w analogiczny sposób z odpowiednimi zaciskami tego samego obwodu. Następnie załączamy zasilanie bateryjne testera, nie włączając jeszcze zasilania trójfazowego testowanego obwodu.

Testowanie obwodów trójfazowych.

Załączanie zasilania testera odbywa się poprzez krótkie naciśnięcie przycisku <MODE> (na zdjęciu powyżej oznaczonego zielonym opisem), znajdującego się u góry, po lewej stronie obudowy.
Przycisk czerwony zaś umieszczony u góry, po prawej stronie obudowy (na zdjęciu oznaczony białym opisem) służy do resetowania testera. Jeśli zaistnieje taka potrzeba wciskamy go np. długopisem lub innym cienkim narzędziem.

Gotowość do testów sygnalizują dwie kontrolki, z których zielona powinna być oświecona (sygnalizacja zasilania), żółta zaś pulsuje sygnalizując moment wykonywania testów.

Po załączeniu testowanego napięcia U, V, W, wynik testu sygnalizowany jest oświeceniem się diod LED w kolorze czerwonym, w taki sposób, że pojawienie się napięcia na dowolnej z faz jest sygnalizowane słabym świeceniem odpowiednich LED (aż do skasowania wyników testu za pomocą lewego, białego przycisku), jest to informacja o „zatrzaśnięciu” wyniku testu.
Mocne świecenie kombinacji czerwonych LED sygnalizuje bieżący wynik testu i ma charakter chwilowy.

Wyłączanie testera.
Ponieważ tester zasilany jest bateryjnie, posiada on możliwość wyłączenia zasilania tak, aby w czasie bezczynności pobierał jak najmniej energii. Wyłączenie polega na hibernacji mikrokontrolera, co znacznie zmniejsza zapotrzebowanie na energie czerpaną z baterii.
Wyłączenie testera dokonuje się poprzez przyciśnięciu i przytrzymaniu kilka sekund przycisku <MODE>.
Podczas gdy tester jest dłuższy czas nieużywany następuje jego samoczynne wyłączenie.
Po wyłączeniu tester ma wygaszone wszystkie diody LED i pobiera szczątkowe napięcie z baterii.

Wymiana baterii.

  1. Odkręcić 4 wkręty w wieku obudowy testera i oddzielić wieko od obudowy.
  2. Ostrożnie usunąć płytkę elektroniki (PCB) i wyjąć „koszyczek” z bateriami.
  3. Wymienić baterie na nowe (tzw. paluszki „AA” 1,5V).
  4. Włożyć „koszyczek” z bateriami do obudowy, następnie umocować płytkę elektroniki (PCB).
  5. Założyć wieko obudowy, ze zwróceniem uwagi na prawidłowe ułożenie uszczelki silikonowej i dokręcić delikatnie wieko do obudowy.

Testowanie obwodów jednofazowych.
W tym przypadku przewód testera oznaczony jako „U” (w kolorze czerwonym) podłączamy do zacisku zasilania AC oznaczonym w badanym urządzeniu jako „L” lub zacisku napięcia stałego DC oznaczonym jako „+” lub „DC+” lub „P+”. Natomiast żółty przewód testera oznaczony jako „V” podłączamy do zacisków oznaczonych jako „N” w obwodach AC lub „-” albo „DC-” albo „N” w obwodach prądu stałego DC.
Zacisk testera oznaczony jako „W” (czarny) musi zawsze pozostawać niepodłączony.


Uwaga !

Przewód testera w kolorze czarnym, oznaczony jako „W” we wszystkich pomiarach jednofazowych nie może być podłączany do żadnego obwodu. Proszę upewnić się, że przewodząca prąd końcówka krokodylkowa jest dobrze zaizolowana i nie zwiera się np. z żadną częścią metalową, mogącą przewodzić prąd elektryczny.

Wyniki sprawdzania obwodów Testerem Inwerterów.
Poprawny wynik podczas sprawdzania obwodów testerem pokazano w tabeli poniżej.

Rodzaj testowanego
obwodu
Podłączone
zaciski
Poprawne wskazania
testera
Trójfazowy ACU, V, WWszystkie LED świecą
Jednofazowy ACU, V4 LED świecą (U+,U-,V+,V-)
Jednofazowy DCU, V2 LED świecą * (U+,V- lub U-, V+)
* w zależności od polaryzacji napięcia DC

Aby uzyskać poprawne wyniki pomiaru, w sprawdzanym obwodzie musi występować napięcie większe od 100VDC i nie może ono przekraczać 400VAC (600VDC). Świecenie diod LED podczas testowania obwodów trójfazowych jest równoznaczne z przepływem prądu w danej gałęzi, tak jakby odbiorniki były połączone w „gwiazdę” (patrz rys. poniżej).

Układ połączenia w gwiazdę
Podłączenie testera jest równoznaczne połączeniu odbiorników w „gwiazdę”.

Możliwe jest przyłączanie testera równolegle z silnikiem lub innym odbiornikiem prądu w celu bieżącego monitorowania zasilania tego odbiornika.



Uwaga !

Zachowaj ostrożność – pracujesz z napięciami niebezpiecznymi dla życia. Przed przyłączaniem testera upewnij się, że w testowanym obwodzie nie występuje napięcie (do tego celu służą certyfikowane przyrządy pomiarowe). Na czas pracy zabezpiecz siebie i otoczenie przed działaniem wysokiego napięcia, zwłaszcza kiedy pracujesz w trudnych warunkach, np. na wysokości, na mokrej powierzchni. Używaj środków ochrony osobistej i dbaj o stosowanie zasad BHP, które m.in. dotyczą pracy z niebezpiecznym dla życia napięciem.

Pamiętaj !

Wszystko co robisz, robisz na własną ODPOWIEDZIALNOŚĆ. Twoje decyzje mogą mieć nieodwracalny skutek – zachowaj maksymalną ostrożność !

Przykład testowania obwodów AC i DC jednostki zewnętrznej klimatyzatora.
Poprawny wynik wszystkich testów w obwodach oznaczonych strzałkami sugeruje poprawne działanie sterowania silnikiem sprężarki. Jeśli nadal występują nieprawidłowości w pracy sprężarki, najprawdopodobniej jest ona uszkodzona.
Analogiczny układ jak poniższy, może występować także w przypadku sterowania wentylatorem / wentylatorami.

Aby uzupełnić wiedzę na prezentowany temat zachęcamy do przeczytania artykułu „Diagnoza napędów z falownikami„.

KUP TERAZ !
Urządzenie można zakupić na aukcjach firmy AUTOMEL .

TESTER INWERTERÓW A

Wersja A

Tester inwerterów wersja A
Uwaga: Tester w najnowszej wersji sprzedażowej może się nieznacznie różnić wyglądem od pokazanego na tym zdjęciu.

KUP TERAZ !
Urządzenie można zakupić na aukcjach firmy AUTOMEL .

Tester Inwerterów w wersji A. jest uniwersalnym narzędziem przydatnym przy sprawdzaniu działania przede wszystkim takich elementów napędów (w tym HVAC) jak: Inwertery (falowniki / sterowniki silników np. kompresorów lub wentylatorów), dotyczy to zarówno sterowników napędów trójfazowych, jak i jednofazowych, prądu przemiennego (AC) oraz zmiennego i stałego (DC).


Konstrukcja urządzenia.
Tester składa się z obudowy, w której umieszczonych jest 6 diod LED wskazujących wynik testu, oraz zakończonych „krokodylkami” 3 przewodów przyłączeniowych służących do podłączania się do sprawdzanego obwodu.

Sprawdzanie obwodów trójfazowych.
Tester przyłączamy zgodnie z opisami umieszczonymi na kablach, tzn. przewód „U” łączymy z wyjściem inwertera oznaczonym jako „U” lub z zaciskiem zasilania trójfazowego AC oznaczonym jako „L1” lub „R”, przewody „V” i „W” również łączymy w analogiczny sposób z odpowiednimi zaciskami tego samego obwodu.

Sprawdzanie obwodów jednofazowych.
W tym przypadku przewód testera oznaczony jako „U” podłączamy do zacisku zasilania AC oznaczonym w badanym urządzeniu jako „L” lub zacisku napięcia stałego DC oznaczonym jako „+” lub „DC+” lub „P+”. Natomiast przewód testera oznaczony jako „V” podłączamy do zacisków oznaczonych jako „N” w obwodach AC lub „-” albo „DC-” albo „N” w obwodach prądu stałego DC.
Zacisk testera oznaczony jako „W” musi zawsze pozostawać niepodłączony.


Uwaga !

Przewód testera oznaczony jako „W” we wszystkich pomiarach jednofazowych nie może być podłączany
do żadnego obwodu. Proszę być pewnym, że nie zwiera on się
z żadną częścią metalową, mogącą przewodzić prąd elektryczny.

Wyniki sprawdzania obwodów Testerem Inwerterów.
Poprawny wynik podczas sprawdzania obwodów testerem pokazano w tabeli poniżej.

Rodzaj testowanego
obwodu
Podłączone
zaciski
Poprawne wskazania
testera
Trójfazowy ACU, V, WWszystkie LED świecą
Jednofazowy ACU, V4 LED świecą (U+,U-,V+,V-)
Jednofazowy DCU, V2 LED świecą * (U+,V- lub U-, V+)
* w zależności od polaryzacji napięcia DC

Aby uzyskać poprawne wyniki pomiaru, w sprawdzanym obwodzie musi występować napięcie większe od 100VDC i nie może ono przekraczać 400VAC (600VDC). Świecenie diod LED podczas testowania obwodów trójfazowych jest równoznaczne z przepływem prądu w danej gałęzi, tak jakby odbiorniki były połączone w „gwiazdę” (patrz rys. poniżej).

Układ połączenia w gwiazdę
Podłączenie testera jest równoznaczne połączeniu odbiorników w „gwiazdę”.

Możliwe jest przyłączanie testera równolegle z silnikiem lub innym odbiornikiem prądu w celu bieżącego monitorowania zasilania tego odbiornika.



Uwaga !

Zachowaj ostrożność – pracujesz z napięciami niebezpiecznymi dla życia. Przed przyłączaniem testera upewnij się, że w testowanym obwodzie nie występuje napięcie (do tego celu służą certyfikowane przyrządy pomiarowe). Na czas pracy zabezpiecz siebie i otoczenie przed działaniem wysokiego napięcia, zwłaszcza kiedy pracujesz na wysokości i/lub na mokrej powierzchni. Używaj środków ochrony osobistej i dbaj o stosowanie zasad BHP, które m.in. dotyczą pracy z niebezpiecznym dla życia napięciem.

Pamiętaj !

Wszystko co robisz, robisz na własną ODPOWIEDZIALNOŚĆ. Twoje decyzje mogą mieć nieodwracalny skutek – zachowaj maksymalną ostrożność !

Przykład testowania obwodów AC i DC jednostki zewnętrznej klimatyzatora.
Poprawny wynik wszystkich testów w obwodach oznaczonych strzałkami sugeruje poprawne działanie sterowania silnikiem sprężarki. Jeśli nadal występują nieprawidłowości w pracy sprężarki, najprawdopodobniej jest ona uszkodzona.
Analogiczny układ jak poniższy, może występować także w przypadku sterowania wentylatorem / wentylatorami.

Aby uzupełnić wiedzę na prezentowany temat zachęcamy do przeczytania artykułu „Diagnoza napędów z falownikami„.

KUP TERAZ !
Urządzenie można zakupić na aukcjach firmy AUTOMEL .

Projekt – Regulator Podciśnienia

regulator podciśnienia - widok ogólny

Opis

Regulator podciśnienia (VACCUM REGULATOR) został wykonany na zlecenie naszego klienta, firmy z sektora chemicznego. Jego podstawowe działanie polega na automatycznym utrzymaniu podciśnienia w zbiorniku reakcyjnym z dokładnością do 1mmHg. Urządzenie współpracuje z zewnętrzną pompą próżniową oraz systemem odprowadzania gazów i reaktorem chemicznym, tzw. „wyparką”.

regulator podciśnienia - tył
Regulator podciśnienia – pneumatyka

Działanie

Parametrem wejścia procesu regulacji jest pomiar ciśnienia w układzie, zrealizowany na czujniku elektronicznym.
Pozostały parametr dotyczy wartości histerezy i jest zadawany przez operatora z użyciem enkodera manualnego umieszczonego na panelu przednim urządzenia. Na panelu tym umieszczone są również przyciski służące do zmiany trybów pracy oraz kontrolki sygnalizujące bieżący stan urządzenia.
Elementami wykonawczymi sterownika są dwa elektrozawory: podciśnienia i przewietrzania, które są umieszczone z tyłu obudowy regulatora.

regulator ciśnienia - przód
Regulator podciśnienia, panel sterowniczy

Urządzenie pracuje w czterech trybach pracy:

  • VENT (tryb wentylacji) – ciśnienie w układzie pneumatycznym jest wyrównane do ciśnienia atmosferycznego. Jest to tryb pracy regulatora aktywny po włączeniu zasilania,
  • RUN (tryb automatycznej regulacji) – aktywna praca regulatora, tzn. podciśnienie dąży do wartości zadanej z uwzględnieniem histerezy.
  • CONT (tryb kontynuacji) – regulator pracuje w trybie ciągłym, tzn. otwarty jest zawór podciśnienia przy zamkniętym zaworze wentylacyjnym. Podciśnienie układu dąży do maksymalnego możliwego do osiągnięcia poziomu.
  • HOLD (tryb zatrzymania) – w trybie tym zamknięte są obydwa zawory, podciśnienie układu przyjmuje wartość constans.

Schemat pneumatyczny

Schemat pneumatyczny urządzenia został przedstawiony poniżej.

Parametry Techniczne

• Użyteczne ciśnienie robocze: 0…750mmHg (0…1000mbar),
• Maksymalne ciśnienie układu: 2 bar
• Temperatura pracy czujnika: -20…85st.C
• Dokładność czujnika pomiarowego: +/- 0,25…1%
• Rozdzielczość odczytu ciśnienia i zadawania parametrów: 1mmHg (zakres: 1…750mmHg)
• Rodzaj procesu regulacji: PI
• Zasilanie urządzenia: 24VDC, min.2A
• Stopień ochrony: IP63
• Mocowanie: zacisk do zamocowania na pionowej rurce z regulacją pochylenia
• Króćce wylotowe: na przewód pneumatyczny o średnicy wewn. Ø8mm
• Pamięć parametrów po wyłączeniu zasilania


Testowanie

Układ pneumatyczny do sprawdzania, serwisu i kalibracji regulatora podciśnienia.


Firma „ELEKTRONIKA SERWIS” projektuje i wytwarza urządzenia elektroniczne na zamówienie Klienta, w tym regulatory ciśnienia i podciśnienia.
Wykonujemy również naprawy takich regulatorów.

Projekt – Interfejs UII

UII PCB v3 2

Uniwersalny Interfejs Inwerterów

Universal Inverters Interface

Projekt „Uniwersalny Interfejs Inwerterów”

Wszystkie gotowe wersje Interfejsu UII

Opis projektu

Projekt „Uniwersalny Interfejs Inwerterów” powstał w celu dostosowania parametrów wejść falowników do wymagań sterowania. Może on być także zastosowany jako przekaźnik z izolacją galwaniczną w dowolnych urządzeniach.

Większość tanich, prostych falowników posiada możliwość sterowania „masą” lub „zasilaniem” (tzn. aby wymusić stan aktywny na wejściu takiego urządzenia, należy zewrzeć wejście do masy, bądź zasilania udostępnionego na osobnych zaciskach inwertera).

Gdyby jednak falownik z taką ograniczoną możliwością sterowania musiał być zasterowany potencjałowo np. z wyjść sterownika, gdzie pojawia się w stanie aktywnym potencjał zasilania sterownika (lub wyjście sterownika zwierane jest na jego masę), nieodzownym staje się zastosowanie interfejsu, który pośredniczyłby pomiędzy potencjałem sterownika a napięciem falownika i odpowiednio je separował, jednocześnie przenosząc impulsy sterowania.

Zastosowanie

W opisanym wyżej przypadku doskonale sprawdza się nasz UII, który występuje w wielu wersjach, tak aby była możliwość dopasowania go do właściwego poziomu napięć sterujących. I tak na przykład wykonania UII oznaczone jako „W1” umożliwiają sterowanie wprost napięciem sieci jednofazowej 230VAC a pozostałe oferują możliwości sterowania napięciami zarówno stałymi, jak i przemiennymi w szerokich zakresach.

Wersje i Wykonania

Wszystkie wersje płytek można łączyć w bloki, tak aby uzyskać dowolną ilość niezależnych kanałów sterowania, które w razie potrzeby mogą być połączone np. masami.
Dodatkowo wersje V2.1 i V3.0 są dwukanałowe, tzn. każda płytka posiada dwa niezależne kanały sterowania, które mogą być ze sobą połączone np. masami.
Wersja V4.0 jest jednokanałowa.

Zaprojektowany i produkowany przez nas „Uniwersalny Interfejs Inwerterów” jest dostępny w trzech zasadniczych wersjach i wielu wykonaniach (patrz Tabela 1).

Opis wersji UII V2.1 i V3.0

UII gotowe wersje v2.1 & v3.0
Gotowe do zastosowania wersje UII v2.1 & v3.0

W uproszczeniu wersje UII V2.1 i V3.0, to interfejsy wykonane w oparciu o elementy optyczne, dzięki czemu uzyskuje się relatywnie duże szybkości przełączania i bardzo dobrą izolację obwodu sterującego od obwodu wykonawczego, czyli wejść inwertera. Wersja V3.0 jest zminiaturyzowaną, niskonapięciową odmianą wersji V2.1.

Wersje V2.1 i V3.0 są dwukanałowe. Każda płytka posiada dwa niezależne kanały sterowania, które mogą być ze sobą połączone np. masami.

Opis wersji UII V4.0

UII gotowa wersja v4.0 w wykonaniach W1 i W2
Gotowa do zastosowania wersja v4.0 w wykonaniach W1 i W2

Wersja V4.0 we wszystkich jej wykonaniach napięciowych oparta jest o elektromechaniczny element przełączający (przekaźnik), który pozwala m.in. na uzyskanie negacji sterowania (wymuszenie potencjału na wejściu falownika, przy braku sygnału sterującego na jego wejściu), niestety odbywa się to kosztem prędkości przełączania i ograniczoną w stosunku do wersji optycznej, ilością przełączeń.

UII w wersji V4.0 są jednokanałowe. Każda płytka posiada jeden kanał sterowania.

Wykonania

Wykonania są oznaczone jako W1 do W6 określają rodzaj i zakres napięć sterujących (wejściowych) interfejsów.

Wykonanie „W1” dopuszcza sterowanie w zakresie napięć sieci jednofazowej 230VAC (wykonanie to występuje zarówno w wersji V2.1, jak i V4). Interfejsy oznaczone jako „W2” i „W3” dedykowane są do sterowania napięciami 24V, odpowiednio: napięciem przemiennym i stałym. Sterowania w wersjach „W4” i „W5” obejmują zakres napięć 12VAC i 12VDC, zaś wersje oznaczone jako „W6” są wersjami specjalnymi, wykonywanymi na zapotrzebowanie Klienta i mogą obejmować bardzo szeroki zakres napięć i różne rodzaje sterowania.

Przykłady zastosowania

Każda płytka interfejsu UII posiada możliwość złączenia kaskadowego w celu zwiększenia ilości kanałów sterowania. Tak złączone płytki zachowują możliwość połączeń wspólnych (np. wspólnej masy).
Złączenie kaskadowe może być realizowane poprzez połączenie cyną odsłoniętych, pobielonych pól lutowniczych (jak to widać na rysunku poniżej).

Dane Techniczne

UII PCB v4 2

W celu zakupu wybranego interfejsu lub otrzymania szczegółowych informacji dotyczących zastosowania UII w konkretnym rozwiązaniu układowym, prosimy o Kontakt lub FB: ELSERW.PL albo z dystrybutorem AUTOMEL.PL

Interfejsy UII są dostępne również na aukcjach Allegro:

 Interfejs falowników 230VAC, 2 kanały, V2.1 W1 10961675172 – Allegro.pl

 Interfejs falowników 12V/24V, 2 kanały, V3.0 W3 10963881475 – Allegro.pl

 Interfejs falowników 230VAC, V4.0 W1 10964567094 – Allegro.pl

 Interfejs falowników 24VDC, V4.0 W3 10964710651 – Allegro.pl

Interfejs klawiatury PS/2 dla CA80

Projekt interfejsu komunikacyjnego umożliwiającego współpracę klawiatury PC posiadającej interfejs PS/2 z mikrokomputerem retro CA80.

Autor: Sławomir Jurkiewicz

Mikrokomputer CA80 z interfejsem i klawiaturą PS/2

Korzystając z zimnej i deszczowej w tym roku majówki, chciałbym zaprezentować projekt interfejsu mojego autorstwa. Od niedawna stałem się bowiem szczęśliwym posiadaczem i użytkownikiem mikrokomputera retro o nazwie „CA80”, zaprojektowanego przez polskiego inżyniera Stanisława Gardynika i wylansowanego w latach 80tych ubiegłego wieku przez jego firmę MIK.

Więcej o moich perypetiach z CA80 można przeczytać TUTAJ.

Założenia projektu

  1. Interfejs ma na celu zastąpienie oryginalnej klawiatury matrycowej standardową klawiaturą dla komputerów PC posiadającą interfejs PS/2 i złącze mini-DIN.
  2. Zarówno klawiatura PC, jak i mikrokomputer CA80 pozostają oryginalne, brak w nich w zasadzie jakichkolwiek modyfikacji (z wyjątkiem wyprowadzenia zasilania oraz sygnału resetu na złącze klawiatury [ZK] mikrokomputera CA80 – patrz schemat ideowy interfejsu).
  3. Interfejs wykonany jest na bazie ARDUINO w wersji NANO w formie dosyć kompaktowej płytki i zawiera ogólnodostępne części elektroniczne.
  4. Wszystkie sygnały interfejsu są pobierane ze złącza klawiatury (ZK) mikrokomputera CA80.
  5. Oprogramowanie ARDUINO jest uproszczone w maksymalnym stopniu a ilość zajętych obsługą interfejsu linii danych ARDUINO ograniczona do niezbędnego minimum.

Schemat ideowy i opis działania

Interfejs PS/2 CA80 - schemat
Interfejs – schemat ideowy

LINK do schematu w formacie PDF.

Idea działania interfejsu może być opisana w następujących krokach prostego algorytmu:

  1. Oczekiwanie mikrokontrolera Arduino na przyciśnięcie klawisza na klawiaturze PC.
  2. Pobranie danych (kodu naciśniętego klawisza) z interfejsu PS/2 klawiatury.
  3. Zdekodowanie kodu klawiatury PC.
  4. Odczekanie aż na wyjściu przeczesywania matrycy przycisków CA80 pojawi się właściwy sygnał. Wyjścia KA, KB, KC, KD złącza klawiatury CA80 (ZK) są, poprzez koder sprzętowy IC2, sprawdzane w pętli programu Arduino i na bieżąco porównywane z odczytanym i zdekodowanym kodem uprzednio pobranym z klawiatury PC.
  5. Pojawienie się poprawnego sygnału j.w. powoduje wygenerowanie przez interfejs odpowiedzi logicznej, która po zdekodowaniu sprzętowym (IC1) przekazywana jest do CA80 symulując zwarcie styków przycisku symulowanej klawiatury matrycowej.

Analizując schemat, możemy wyróżnić na nim 3 współpracujące ze sobą bloki funkcjonalne: koder (IC2), dekoder (IC1), sterownik (Arduino Nano).

  • Podstawowym zadaniem kodera opartego o układ cyfrowy 74147 jest zamiana sygnałów przeczesywania matrycy CA80 z postaci 1z4 na postać liczby z przedziału 0x03 do 0x07 (patrz tablica prawdy kodera 74147). Takie rozwiązanie prócz zaoszczędzenia jednego wejścia Arduino, daje również możliwość elektrycznego buforowania sygnałów z interfejsu klawiatury CA80 zmniejszając jego obciążenie.
Tablica prawdy kodera 74147

Zgodnie z tablicą prawdy układu kodera 74147 zarówno sygnały na wejściu jak wyjściu tego układu są zanegowane, czyli stanem aktywnym jest poziom niski „L”.

Jest możliwe pominięcie układu kodera 74147, w takim przypadku sygnały wyjściowe przeczesywania klawiatury (KA do KD) należy podłączyć bezpośrednio na wejścia modułu kontrolera Arduino.
W takim przypadku konieczna jest m.in. zmiana tablicy kodowania zawartej w programie interfejsu (funkcja getKeyString() ).

  • Dekoder IC1 oparty na układzie 74137 zamienia sygnały sterujące z modułu Arduino na postać 1z6. Rozwiązanie takie upraszcza sterowanie i redukuje ilość zajętych wyjść Arduino z 6 do 3.
Tablica prawdy dekodera 74137

Tablica prawdy kodera 74137 pokazuje, że jego sygnały wejściowe nie są zanegowane (aktywny jest tutaj stan wysoki „H”), w przeciwieństwie do sygnałów wyjściowych, gdzie aktywny jest niski stan sygnału – „L”.

Program dla Arduino

Sketch dla Arduino w spakowanym pliku *.INO jest do pobrania TUTAJ.

//------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
//      CA80 PS2 Keyboard Transcoder v2.3P (wersja produkcyjna z polskimi komentami
//       PCB v1.0 (Arduino NANO)
//------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
//  Autor: Sławomir Jurkiewicz (elserw@elserw.com)
//  Na podstawie: "Podłączamy stara klawiaturę do Arduino" by Kamil (https://starter-kit.nettigo.pl/author/kamil/feed/)
//    oraz "Zdalne sterowanie klawiaturą" by Natasza Biecek (http://bienata.waw.pl/ca808.php)
//------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

//Definicja funkcji pinów Arduino
#define CLK 2 //inp
#define DAT 8 //inp

#define QA 10 //inp
#define QB 11 //inp
#define QC 12 //inp

#define LED 13 //out
#define KA 5  //out
#define KB 6  //out
#define KC 7  //out

//Deklaracja i zerowanie bufora obsługi danych z klawiatury PC PS/2
const int BUF_SIZE = 11;
bool buffer[BUF_SIZE] = {0};
//Pozostałe zmienne dla procedur PS/2
int pos = 0;
bool ignoreNext = false;
unsigned long lastRead = 0;

int caCode = 0; //Bieżący kod naciśniętego klawisza wysyłany do CA80

void setup() {
  //Komunikacja monitora portu szeregowego Arduino do celów debugowania programu
  //Wszystkie linijki kodu zaczynające się od "Serial." można usunąć w gotowym programie 
  Serial.begin(9600);
  Serial.println("CA80 PS2 Keyboard Transcoder v2.3P");
  Serial.println("Ready...");

  //Ustawienie funkcji zdefiniowanych pinów w Arduino
  //Wejścia
  pinMode(CLK, INPUT);
  pinMode(DAT, INPUT);
  pinMode(QA, INPUT);
  pinMode(QB, INPUT);
  pinMode(QC, INPUT);
  //Wyjścia
  pinMode(LED, OUTPUT);
  pinMode(KA, OUTPUT);
  pinMode(KB, OUTPUT);
  pinMode(KC, OUTPUT);

  digitalWrite(LED, LOW); //Wygaszenie LEDa na płytce Arduino.
  PORTD = 0xE0;  //Ustawienie "1" na pinach D5,D6,D7 (KA, KB, KC). Dekoder IC1 ma wszystkie wyjścia Y0 do Y7 ustawione na "1"

  delay(1000); //Oczekiwanie na zadziałanie klawiatury PS/2 po włączeniu zasilania
  attachInterrupt(digitalPinToInterrupt(CLK), readData, FALLING); //Ustawienie przerwania od wyjścia zegarowego CLK klawiatury PS/2 (reakcja na zbocze dodatnie sygnału CLK) 
}

//Główna pętla programu - wczytanie, dekodowanie klawisza z PS/2 oraz zakodowanie go i wysłanie do CA80 (poprzez ustawienie w odpowiednim momencie wyjść dekodera IC1)
void loop() {
  if(pos != 0 && millis() - lastRead > 1000) {  //oczekiwanie na zapełnienie bufora klawiatury, którego zawartość jest kompletowana w przerwaniu (procedura "readData").
    pos = 0;
  }
  if(pos == 11) { //bufor PS/2 kompletny, wczytano kod klawisza z klawiatury PS/2
    pos = 0;
    int keyCode = getKeyCode(buffer); //Obróbka danych z bufora. W zmiennej "keyCode" jest kod klawisza z PS/2
    if(ignoreNext) {
      ignoreNext = false;
      return;
    }
    if(keyCode == 0xF0) { //Ignoruj kody puszczenia klawisza na PS/2
      ignoreNext = true;
      return;
    }
    //Wysłanie na port szeregowy terminala Arduino informacji o kodzie i nazwie wciśniętego przycisku
    Serial.print("PS/2=0x");
    Serial.print (String(keyCode, HEX));
    Serial.print (" ");
    String keyString=getKeyString(keyCode); //Zdekodowanie kodu klawisza PS/2 na jego nazwę (przy okazji w zmiennej "caCode" znajduje się kod klawisza dla CA80)
    Serial.print(keyString);
    
    if(caCode>0) {
      //Wysłanie na terminal Arduino informacji o kodzie dla CA80 wciśniętego klawisza na klawiaturze PS/2
      Serial.print (" CA80=0x");
      Serial.print (String(caCode, HEX));
      noInterrupts(); //zatrzymanie przwań
      sendKey(caCode); //wysłanie do CA80 kodu naciśniętego klawisza 
      interrupts(); //wznowienie obsługi przerwań
      digitalWrite(LED, !digitalRead(LED)); //zmiana świecenia LED - sygnalizuje wczytanie z klawiatury i wysłanie do CA jednego kodu
      Serial.print (" "); 
      pos = 0; //po włączeniu przerwań bufor klawiatury PS/2 będzie czytany od nowa   
    }
    Serial.println ("");
  }
}

void sendKey(int caCode) {
  //wysłanie kodu naciśniętego klawisza do CA80 (kod  znajduje się w zmiennej "caCode")
  //https://www.arduino.cc/en/Reference/PortManipulation

  int caCodeT = (caCode & 0xF0) >> 4; //modyfikacja zdekodowanego kodu klawisza
  
  for (int i = 0; i <= 20; i++) { //powtórz 20 razy wysłanie klawisza do CA80, aby przechytrzyć debouncing
    while (caCodeT!=(PINB & 0x1C) >> 2) { //czytaj porty 10,11,12 (QA, QB, QC) aby ustalić moment kiedy należy ustawić sygnały KA,KB,KC 
      //pętla oczekiwania na właściwy moment, czyli wystawienie przez CA80 odpowiednich sygnałów KA, KB, KC, KD 
    }  
    PORTD = (caCode & 0x07)<<5; //ustaw porty D5,D6,D7 (KA, KB, KC) w celu wysłania kodu do CA80
    delayMicroseconds(12); //podtrzymaj ustawienia do czasu kiedy CA80 skończy dekodowanie wysłanych mu danych - czas 12us jest krytyczny dla całego procesu
    PORTD = 0xE0;  //zapisz "111" do portów D5,D6,D7 w celu wyzerowania (KA, KB, KC)
  }
}


void readData() {
  //Sczytanie danych z klawiatury PS/2
  lastRead = millis();
  buffer[pos++ % 11] = digitalRead(DAT);
}

int getKeyCode(bool * buf) {
  //Na podstawie danych z bufora funkcja zwraca kod naciśniętego klawisza.
  bool parity = 1;
  int result = 0;
  if(buf[0] != 0) return -1;
  if(buf[10] != 1) return -2;
  for(int x = 0; x < 8; x++) {
    result |= buf[1+x] << x;
    if(buf[1+x]) parity = !parity;
  }
  if(buf[9] != parity) return -3;
  return result;
}

String getKeyString(int keyCode) {
  //Dekodowanie naciśniętego klawisza na podstawie jego kodu
  //  przy okazji w zmiennej "caCode" jest ustawiany kod dla CA80
  caCode=0; 
  switch(keyCode) {
    case 0x1C: caCode=0x52; return "A";
    case 0x32: caCode=0x51; return "B";
    case 0x21: caCode=0x64; return "C";
    case 0x23: caCode=0x63; return "D";
    case 0x24: caCode=0x62; return "E";
    case 0x2B: caCode=0x61; return "F";
    case 0x34: caCode=0x50; return "G";
    //case 0x33: return "H";
    //case 0x43: return "I";
    //case 0x3B: return "J";
    //case 0x42: return "K";
    //case 0x4B: return "L";
    case 0x3A: caCode=0x60; return "M";  //
    //case 0x31: return "N";
    //case 0x44: return "O";
    //case 0x4D: return "P";
    //case 0x15: return "Q";
    //case 0x2D: return "R";
    //case 0x1B: return "S";
    //case 0x2C: return "T";
    //case 0x3C: return "U";
    //case 0x2A: return "V";
    //case 0x1D: return "W";
    //case 0x22: return "X";
    //case 0x35: return "Y";
    //case 0x1A: return "Z";
    case 0x45: caCode=0x34; return "0";
    case 0x16: caCode=0x33; return "1";
    case 0x1E: caCode=0x32; return "2";
    case 0x26: caCode=0x31; return "3";
    case 0x25: caCode=0x44; return "4";
    case 0x2E: caCode=0x43; return "5";
    case 0x36: caCode=0x42; return "6";
    case 0x3D: caCode=0x41; return "7";
    case 0x3E: caCode=0x54; return "8";
    case 0x46: caCode=0x53; return "9";
    case 0x5A: caCode=0x30; return "ENT"; //"=" <ENTER>
    case 0x55: caCode=0x30; return "="; //"=" <ENTER>
    case 0x29: caCode=0x40; return "SPC"; //"." <SPACE>
    case 0x49: caCode=0x40; return "."; //"."
    case 0x05: caCode=0x65; return "F1";  //
    case 0x06: caCode=0x55; return "F2";  //
    case 0x04: caCode=0x45; return "F3";  //
    case 0x0c: caCode=0x35; return "F4";  //
    case 0x76: caCode=0x60; return "ESC";  //"M" <ESC>       
  }
  return "";
}

Płytka drukowana

Strona elementów (TOP)
Strona połączeń (BOTTOM)

Interfejs w trakcie uruchamiania.

Interfejs w trakcie uruchamiania (strona wierzchnia).
Interfejs w trakcie uruchamiania (strona spodnia).

W czasie tworzenia projektu wykorzystano następujące źródła:

  1. „Podłączamy starą klawiaturę do Arduino” by Kamil
  2. „Zdalne sterowanie klawiaturą” by Natasza Biecek
  3. „The PS/2 Mouse/Keyboard Protocol” (Link)

P.S. Posiadamy kilka profesjonalnych płytek PCB dla tego projektu. Zainteresowanych prosimy o kontakt mailowy lub telefoniczny.

PCB PS2/CA80 Interface
PCB interfejsu klawiatury PS2 dla CA80

Projekt – Mikroprocesorowy sterownik grzałek

empty

Projekt – Mikroprocesorowy sterownik grzałek typu SHHC

sterownik grzałek

Przedstawiamy mikroprocesorowy sterownik grzałek zaprojektowany i wykonany w celu zapobiegania awariom grzałek używanych m.in. w przemysłowym procesie termoformowania tworzyw sztucznych. Przekaźnik ten służy do sterowania zasilaniem grzałek  tzw. „gorących stołów” wykorzystywanych w procesach przemysłowych. Urządzenie może również być stosowane jako „inteligentne” sterowanie zasilaniem dowolnego odbiornika mocy o charakterze rezystancyjnym i napięciu pracy 230-400V AC.

Głównym celem stosowania tego typu sterowników jest ochrona grzałek przed uszkodzeniem na skutek przepalenia lub zwarcia. Jest to zrealizowane między innymi poprzez ograniczenie mocy dostarczanej do obwodu grzałki w początkowej fazie sterowania (jeden z wariantów softstartu).
Kolejnym powodem zastosowania naszych sterowników mikroprocesorowych jest sygnalizacja stanów awaryjnych i dzięki temu szybka diagnoza uszkodzonych obwodów, co zmniejsza straty produkcji i zapobiega rozprzestrzenianiu się skutków awarii.

Każdy z naszych sterowników współpracuje z tyrystorowym elementem mocy, który jest dostarczany w zestawie. Zestaw taki tworzy rodzaj „inteligentnego” mikroprocesorowego przekaźnika SSR dużej mocy.

sterownik z elementem mocy

Parametry Elektryczne
  • nominalny prąd roboczy: 60A (400V AC),
  • napięcie zasilania dla sterowania: 24V DC,
  • napięcie sterowania: 24V DC (standardowo),
  • wyjście sygnalizacji awarii: 24V DC 200mA.
Podstawowe funkcje urządzenia
  • mikroprocesorowe bezstykowe tyrystorowe sterowanie odbiornikami mocy z softstartem. W zależności od wersji oprogramowania softstart pracuje w trybie ciągłym (dla każdego cyklu zasterowania) lub w trybie automatycznym,
  • możliwe jest sterowanie impulsowe lub fazowe (zależnie od oprogramowania lub ustawionego trybu pracy),
  • sygnalizacja zaniku zasilania odbiornika (przepalenie się bezpiecznika lub brak „fazy” zasilającej grzałkę),
  • sygnalizacja przerwy w obwodzie odbiornika (przepalenie się grzałki),
  • sygnalizacja optyczna zasterowania przekaźnika oraz stanu awarii,
  • wyjście OUT, na którym pojawia się napięcie +24V w przypadku wykrycia zaniku zasilania lub przerwy w obwodzie odbiornika,
  • przełączalne tryby pracy oraz tryb serwisowy (periodyczna komutacja niezależnie od warunków sterowania i kondycji zasilania mocy).

Uwaga:

  • Na życzenie Klienta zaprojektujemy i wykonamy sterownik o innych parametrach i funkcjach użytkowych.
Skrócony opis działania

Sterownik posiada między innymi wbudowaną funkcję kontroli obwodu zasilania odbiornika. Żółta dioda świecąca LED sygnalizuje zanik fazy zasilającej odbiornik lub przerwę w jego obwodzie, równocześnie z jej oświeceniem na wyjściu sygnalizacji awarii (OUT) pojawia się napięcie stałe 24V DC, które podłączone na przykład do wejścia cyfrowego sterownika PLC lub regulatora temperatury, może służyć do zatrzymania procesu produkcyjnego albo sygnalizacji powstałej awarii.
Zastosowanie po jednym sterowniku na każdy z kanałów grzania pozwala dzięki sygnalizacji w szybki sposób zlokalizować wadliwie działający obwód.

Czerwona dioda świecąca LED sygnalizuje stan komutacji sterownika – jej świecenie oznacza przepływu prądu w obwodzie zasilania odbiornika.

Do tej pory wykonaliśmy dla naszych Klientów kilkadziesiąt sztuk przedstawionych tutaj sterowników. Z powodzeniem pracują one w eksploatowanych od kilku lat urządzeniach przemysłowych.

Konstrukcja

Urządzenie jest zbudowane zastosowaniem tyrystorowego modułu mocy (60A/400V AC) oraz w oparciu o układ wykonany w technologii mieszanej THT/SMD, którego zadaniem jest sterowanie mocą oraz sygnalizacja stanów awaryjnych przekaźnika.

W celu zabezpieczenia przed możliwymi przepięciami, które mogą wystąpić
w obwodzie załączanym np. na skutek zwarcia odbiornika, sterownik wyposażony jest w warystorowe zabezpieczenie przeciwprzepięciowe. Dodatkowo płytkę układu wykonaną z włókien o dużym współczynniku dielektrycznym, zabezpieczono obustronnie warstwą lakieru izolacyjnego oraz zastosowano specjalne strefy izolacyjne. Układy sterowania i ich zasilanie jest odizolowane optycznie od obwodów mocy i potencjału modułu tyrystorowego.


Firma ELEKTRONIKA SERWIS projektuje i wykonuje urządzenia elektroniczne według indywidualnych potrzeb Klientów.

Informacje i zamówienia dostępne są drogą telefoniczną lub e-mailem. Zapraszamy !

Projekt – Przemysłowy przekaźnik PKG

Przemysłowy przekaźnik elektroniczny
(Sterownik grzałek PKG V3.0)

PKG V3.0

Przedstawiamy wykonany dla celów przemysłowych Przekaźnik Elektroniczny (PKG) w wersji V3.0. Przekaźnik ten służy do sterowania zasilaniem grzałek w formach wtryskowych lub na przykład w tzw. „gorących stołach” wykorzystywanych w procesie termoformowania tworzyw sztucznych. Urządzenie może również być wykorzystywane jako sterowanie zasilaniem dowolnego odbiornika mocy o charakterze rezystancyjnym i napięciu pracy 12-600V AC oraz prądach do 100A.


Parametry Elektryczne

Parametry Przekaźników Elektronicznych typu PKG zależą od zastosowanego w danej serii elementu mocy typu SSR.
Standardowy produkt posiada następujące parametry elektryczne:

  • maksymalny prąd roboczy: 40A (400V AC),
  • napięcie zasilania: 24V DC,
  • napięcie sterowania: 24V DC,
  • wyjście sygnalizacji awarii: 24V DC 200mA
Podstawowe funkcje urządzenia
  • bezstykowe, tyrystorowe sterowanie odbiornikami mocy (zastosowane „przełączanie w zerze” minimalizuje zakłócenia elektryczne). Zastępuje z powodzeniem styczniki elektromechaniczne oraz standardowe przekaźniki SSR.
  • opcja SOFTSTARTU przedłuża żywotność elementów grzejnych. Łagodne, realizowane fazowo, wygrzewanie zimnych elementów grzejnych minimalizuje możliwość ich przepalenia oraz wydatnie wydłuża czas ich bezawaryjnej pracy.
  • sygnalizacja zaniku zasilania odbiornika (np. przepalenie się bezpiecznika lub brak „fazy” zasilającej grzałkę). Umożliwia szybką lokalizację awarii, a w połączeniu z funkcją wyjścia OUT stanowi zabezpieczenie przed niewłaściwą pracą maszyny.
  • sygnalizacja przerwy (lub zwarcia) w obwodzie odbiornika (przepalenie się grzałki, zwarcie grzałki lub jej przewodów zasilania). Umożliwia szybką diagnostykę niesprawności kanału grzania, a w połączeniu z funkcją wyjścia OUT stanowi zabezpieczenie przed rozprzestrzenianiem się skutków awarii (np. ogranicza możliwość powstania pożaru poprzez automatyczne odłączenie zasilania systemu grzania w maszynie).
  • sygnalizacja optyczna „zasterowania” przekaźnika, oraz sygnalizacja stanów awaryjnych i pracy w poszczególnych trybach.
  • wyjście OUT, na którym pojawia się napięcie 24V w przypadku wykrycia niewłaściwych warunków pracy obwodu grzania (np. zaniku zasilania, przerwy lub zwarcia w obwodzie odbiornika). Wyjście to może dołączone do wejścia sterownika, którego pobudzenie sygnalizuje problem z grzaniem na panelu operatorskim, odłączyć zasilanie obwodów mocy i/lub przerwać pracę maszyny, zapobiegając wytwarzaniu wadliwych detali i chroniąc maszynę przed skutkami ewentualnego rozprzestrzeniania się wykrytej awarii.
  • tryb serwisowy naszego Przekaźnika Elektronicznego umożliwia łatwą diagnostykę sterowanego obwodu, niezależnie od stanu na wejściu sterującym, a tym samym niezależnie od sterownika maszyny.

Na życzenie Klienta zaprojektujemy i wykonamy przekaźniki o innych parametrach i funkcjach użytkowych.

PKG schemat
Sposób podłączenia i sygnalizacja
  • Przekaźnik włączamy w szereg obwodu zasilania grzałki pomiędzy zaciski L1 i G1. Nie jest wymagane dołączanie zacisku „N” obwodu zasilania grzałki, co upraszcza aplikację.
  • Dla poprawnej pracy Przekaźnik wymaga zasilania 24VDC, które należy podłączyć zgodnie z opisem do zacisków 0V24V. Obecność tego napięcia oraz poprawną pracę Przekaźnika sygnalizuje zielona dioda oznaczona jako RUN.
  • Sterowanie załączeniem Przekaźnika odbywa się poprzez podanie napięcia 24V na wejście sterujące IN1, co sygnalizuje kontrolka żółta IN1. Natomiast dioda oznaczona jako SSR, także w kolorze żółtym, sygnalizuje „zasterowanie” elementu mocy i tym samym załączenie obwodu zasilania grzałki. W prostym trybie sterowania, kontrolki IN1 i SSR zaświecają się prawie jednocześnie.
  • Wyjście OUT, na którym pojawia się napięcie +24V ma wydajność prądową ok. 200mA, co pozwala na bezpośrednie dołączenie go do zacisków cewki (A1,A2) dowolnego przekaźnika elektromechanicznego lub bezpośrednio do wejścia sterownika maszyny odpowiedzialnego za reakcję na stan awaryjny systemu grzania. Aktywność tego wyjścia sygnalizuje czerwona dioda ERR. Wyjście OUT może być łączone równolegle razem z wyjściami OUT innych przekaźników kolejnych sekcji grzania maszyny (o ile one również są wyposażone w Przekaźniki Elektroniczne naszej produkcji). W takim przypadku przejście w stan aktywny dowolnego z tych wyjść jest równoznaczne ze stanem alarmu.
  • Wejście IN2 jest wejściem dodatkowym, blokującym oraz umożliwiającym rozpoczęcie pracy softstartu i powinno być dołączone do napięcia +24VDC, które pojawia się jednocześnie z zasianiem głównym obwodów grzania maszyny (np. do A1-A2 stycznika trójfazowego załączającego zasilanie stref grzania). Zanik napięcia na wejściu IN2 wyłącza Przekaźnik Elektroniczny wprowadzając go w stan oczekiwania, przy czym sygnalizacja awarii: czerwona dioda ERR i wyjście OUT, nie są uaktywniane.
  • Kontrolka niebieska SOFT sygnalizuje pracę w trybie Softstartu.
PKGv3 top
Tryby pracy

Przy pomocy zespołu przełączników SW Mode (tzw. „dip-switch”) możliwe jest ustawienie jednego z poniższych trybów pracy:

  1. Sterowanie proste – wejście IN1 pobudza bezpośrednio element mocy i obwód zasilania grzałki zostaje zamknięty. Dzięki minimalnym opóźnieniom wejścia IN1 realizowana jest eliminacja krótkich, pasożytniczych sygnałów sterujących pochodzących np. od sterownika maszyny, którego elementem wykonawczym jest przekaźnik elektromechaniczny stosowany zazwyczaj w starszych typach sterowników.
  2. Softstart krótki – po załączeniu zasilania (24V) oraz podaniu 24V na wejściu IN2 Przekaźnik Elektroniczny pracuje w trybie Softstartu przez okres ok.1 minuty *, po czym przechodzi w tryb sterowania prostego.
  3. Softstart długi – j.w. tylko czas pracy w trybie Softstartu wynosi ok. 8 minut. *
  4. Tryb serwisowy – w trybie tym możliwe jest zamknięcie obwodu SSR („zasterowanie” elementu mocy) niezależnie od stanu na wejściu sterującym IN1 oraz IN2. Załączenie to odbywa się poprzez przełączenie SW1 w pozycję On, a wyłączenie w pozycję Off. W tym trybie na stałe pobudzone jest wyjście OUT, co sygnalizuje dioda ERR.

*) Podane czasy mogą być dobierane w trakcie uruchamiana urządzenia na maszynie i na życzenie Klienta.

Zmiana trybów pracy jest możliwa po wykonaniu resetu Przekaźnika np. poprzez odłączenie napięcia zasilania 24V . Wyjątek stanowi wyjście z trybu serwisowego, które odbywa się natychmiast po zmianie ustawień przełącznika SW Mode.

Pobierz broszurę informacyjną PKG V3.0

PKG front


Firma ELEKTRONIKA SERWIS projektuje i wykonuje urządzenia elektroniczne według indywidualnych potrzeb Klientów.

Informacje i zamówienia dostępne są drogą telefoniczną lub e-mailem. Zapraszamy !